کاش ، آدمی ، دَمی ، دور می شد تا قدر آدمی را بدانم. حجت اله حبیبی...
کاش ، آخرین پرده ی این بازی ها
رقصِ احساسِ تو و بارون بود. حجت اله حبیبی...
کاش، کنارم بودی تا یادم بره تمام غصه ها حجت اله حبیبی...
کاش، جرئت داشتیم ، بگیم دوست دارم فقط همین حجت اله حبیبی...
کاش ، برای بارون ، شانه هایت را داشتم
حجت اله حبیبی...
کاش ، همیشه بغلی بود تا آدم های تنها به آن پناه می بردن حجت اله حبیبی...
کاش، یک روز از خواب می پریدم و می گفتن ،خواب دیدی این زندگی را حجت اله حبیبی...
کاش، بغلش ، باز بود تا به عشق بغلش کوچه را با سر بدوم حجت اله حبیبی...
کاش مرگ آغاز این پایان نبود
با دل تنگم کسی گریان نبود
شیرین علیایی...
ڪاش زندگی
هر ادمی ،از یڪ جا براش
تمام نمی شد
ڪاش!!
پروانه فرهی(پرر)
۹۹...
ڪاش
برفی ببارد
براین تاریڪی دل!
پروانه فرهی(پرر)
۱۴ دوصفر مهر ۴...