متن غم نان

دنیا نتواند زند برهم دوست داشتن
و دوست داشته شدن را
هرگز هرگز هرگز
نه دنیا و نه خدا
نه فراغ و نه فراق
نه ماندن و نه کوچ از دیده

راستی غم نان...

مفتون

می گویند :
(- با غم نان و بیم جان -
سخن از عشق خطاست)،
امّا،
عشق آزادی،
بر هر دردِ بی درمان
دواست.

گر گلوگیر نمی‌شد غمِ نان ، مردم را
همه‌ی روی زمین یک لبِ خندان می‌شد

‍آیداى خوب نازنینم!
مدت هاست که برایت
چیزى ننوشته ام.
زندگى مجال نمى دهد: غم نان!
با وجود این، خودت بهتر می دانی