متن فاطمه الماسیان

جمعه ها شرح غروبیست که خون آلوداست
دیه اش قیمت بد حالی و دلتنگی ماست

کافه بود و من و تو، مهر به چشمان تو بود
فال دلدادگی ام در دل فنجان تو بود

چشم تو فرضیه جاذبه را ریخت بهم
شاخه ی سیب دلم دست به دامان تو بود

هوس بوسه ز رخسار تو افتاد به سر
لب گزیدم که لبم آفت ایمان تو...

برف را که دیده ای
صبح بیدار می شوی و میبینی
بی خبر همه جا را پوشانده است
عشق هم همین است..!