پنجشنبه , ۲۲ آذر ۱۴۰۳
بر بلندای شهرلاهیجان، جنگلِسبز قرار دارداینطرف کوهست و آنطرف دریا، در وسط تالابدرخت ِشابلوط، نگهبانِ دشت ِقشنگ استکه با باغ چای تا شهرسیاهکل میرود...
چشمانت زبان زدند شبیه لاهیجان و چایش/ اصفهان و پولکش/ساوه با انارهای قرمزش/مازندران و شالیزارهایش/قم و آن سوهان های حاجی و پسرانش همیشه خاص بوده ای خدا کند بمانی...