بر بلندای شهرلاهیجان، جنگلِ‌سبز قرار دارد این‌طرف کوه‌ست و آن‌طرف دریا، در وسط تالاب درخت ِشابلوط، نگهبانِ دشت ِقشنگ است که با باغ چای تا شهرسیاهکل می‌رود
چشمانت زبان زدند شبیه لاهیجان و چایش/ اصفهان و پولکش/ساوه با انارهای قرمزش/مازندران و شالیزارهایش/قم و آن سوهان های حاجی و پسرانش همیشه خاص بوده ای خدا کند بمانی
