متن مریم ملکی

مثل یک تک درخت بی حاصل
در کویری همیشه تنهایم
جای آنکه بِخُشکم از ریشه
زخمی از ضربه های بیجایم

مثل گنجشک خسته ای هستم
با دو بال شکسته,بی امّید
هیچ کس با خبر نشد حتّی
که چه آمد به روز پرهایم

شیشه ای با تنی ترک خورده
آسِمانی بدونِ...

غرور لعنتی شد پایِ رفتن,گرچه میدانم
درون جاده های بی سر و ته,بی توحیرانم

منم آنکه برای عشقهای دیگران شاعر شدم امّا
خودم یک مصرعِ بی وزن,در اعماق دیوانم

شبیه شهریارم,شاعری عاشق بدون تو
جوانی رفته و پیرم، ولی نشکست پیمانم

شکوفایی نخواه از من,خزان زد شاخه هایم را
شبیه...