حال دل با تو گفتنم آرزوست در کنار تو بودنم، بی حد و سوست چشم تو چون ستاره ای در شب تار دیدنش برایم، چون رویای نیکوست با نگاهت، دل زنده و شادمان لحظه ای بی تو بودنم، سخت و نکوست در هوای تو، دل پر از شور و شوق...
دل را چه حاجت است به گلزار و باغ ها چون در کنار توست، همه فصل و داغ ها با عطر زلف تو، بهاران به دل رسد گم می شود در عطر تو، هر بوی و چراغ ها چون سایه ات بر دل من افتد، جهان خوش است بی خود...
بی مهر رخت، دل به جهان شور نمانده ست در سایه ی غم، شادی و سرور نمانده ست هر صبح که بی روی تو سر زد ز افق ها در خاطر من جز شب دیجور نمانده ست چون ابر بهاران که به گلزار نبارد دل خشک شد و عطر گل...
تا نگاهت به دل عاشق و شیدا افتاده است دل ز هر بند غم و محنت دنیا افتاده است چون نسیم سحری بر سر زلفت می گذرد عطر عشق از دل من تا به ثریا افتاده است در هوای تو دلم بی خبر از هر دو جهان چون پرنده به...
فضای دل ز حضور تو روشن و پرنور است که هر نگاه ز عشق تو، جان من مسرور است به هر نظر ز چشم تو، عالمی تماشاییست که در نگاهت، دل ز غم ها دور است در بزم یار، دلم مست و واله ی روی تو چو مرغ عاشق به...
دل را به کوی عشق تو، سودا چه حاجت است چون در حضور توست، تمنا چه حاجت است چشمان مست تو، به جهان روشنی دهد در پرتو این نگاه، به رؤیا چه حاجت است با بوی زلف تو، دل از عطر گل پر است در باغ عشق تو، به گل...
ما را ز حضور تو چه حاجت به بهار است چون روی تو هر لحظه به دل مایه ی یار است در سایه ی لطف تو، دلم خانه ی آرام با یاد تو هر لحظه دلم غرق قرار است چشمان تو چون اختر شب های درخشان در هر نظر از...
در بزم شبان آمد، یارم به جام و مست چشمانش چو مه تابان، لبخندش چو صبح رست در حلقه ی یارانش، دل بی قرار و شاد با هر نگاهی از او، جانم ز غم ها رست آواز دلنشینش، چون نغمه ای ز عشق هر واژه اش چو شعری، بر دل...
در این خراب آباد، دل ز عشق تو مست به هر کرانه که بینم، خیال روی تو هست به هر نگاه تو، دل می تپد ز شوق و شور که چشم مست تو، افسونگری ست و دل بست به بزم عشق تو، جان را سپرده ام باز که با حضور...
خیال روی تو هر جا که می روم با ماست به هر نفس که کشم، عطر عشق تو پیداست در آسمان دلم، ماه روی تو تابان که نور مهر تو در هر ستاره اش پیداست به هر نگاه تو، دل می تپد ز شوق و عشق که در نگاه تو،...
چو بشنوی سخن عشق را، مگو که خطاست که این حکایت دل، رازِ نهان و صفاست به هر کجا که روی، عشق را نشان بینی که این نگین جهان، بر دل هر عاشق جاست به باغ دل بنگر، گل های عشق در آن هر آنچه هست به دنیا، زین گلستان...
دل و دینم به فغان آمد و دلبر به نوا به هوای رخ او، دل شد و جان بر سر پا چشم مستش چو شراب، برده ز هوش این دل در نگاهش همه افسانه و راز است به جا به گلستان وجودش، همه گل ها به صف اند عطر او...
ماه نو آمد و دل ها همه شاد و به کار عید عشق است و جهان گشته پر از نور و یار بلبلان نغمه سرا، در دل این باغ بهار می سرایند ز عشق، از دل و جان بی قرار ابرها رقص کنان، بر سر این دشت و دیار می...
ای نسیم سحر، در دل شب ها چه خبر؟ دل من بی خبر است، از رخ یار دگر آه از آن چشم سیاه، آه از آن زلف بلند که به خوابم نرسد، خواب خوش و خواب سحر در هوای دل من، عشق تو پرواز کند چون کبوتر به قفس، بی...
دل ز داغ غم یار، همچو پروانه بسوخت در هوای رخ او، جان دیوانه بسوخت هر شب از هجر رخش، دیده به دریا شده است اشک چون سیل روان، بر دل ویرانه بسوخت ای نسیم سحری، بوی خوش یار بیار که ز هجران رخش، مرغک خانه بسوخت دل به امید...
ای ماه دل افروز، که کشد پرده ز رویت در خلوت شب ها، دل من مست به کویت چون صبح بهاری، تو به دل روشنی آری با لطف و صفایت، همه دل ها سوی کویت ای عشق نهانی، که دلم را تو ربودی با ناز نگاهت، دل من گشته به...
گفتم ای آرام جان، بر دل ما رحمت بیار چون که از سودای تو، دل شده بی تاب و زار در شب تاریک غم، نور تو ماه من شود با تو هر لحظه دلم، می برد از غم کنار ای که با لبخند خود، غم ز دل ها می بری...
ای فروغ ماه حسن، از چهره ی تابان تو دل ز هر غم فارغ است، در سایه ی احسان تو هر که بوی عشق را از زلف تو بستاند او همچو گل در باغ دل، سرمست از پیمان تو چشم ما در انتظار، تا که رویت بنگرد چون که خورشید...
ای که جانان به نگاهت دل و دین می بازد به تو ای شاه دل آرا، دل ما می نازد چو نسیمی که ز گلزار بهاری گذرد عطر عشقت به دل ما همه جا می سازد در حضورت همه خوبان جهان محو شوند که ز رخسار تو خورشید حیا می...
ساقی به نور باده برافروز جام ما از رشک ماه مجلس بستاند مقام ما چون لاله در هوای تو دل پر ز شعله هاست ای آفتاب حسن برافروز بام ما با بوی زلف توست که جان تازه می شود هر دم نسیم عشق وزد در مرام ما چشم انتظار روی...
رونق عهد شباب است دگر بستان را دل پر از شوق و طراوت شده این دوران را نغمه ی بلبل مست از سر شوق آمده است تا که بستان کند از عشق تو حیران را ابر در چنگ نسیم است و بهاری شده است تا ببینند به هم جلوه ی...
فکر دلدار همه آن است که دلبر یارش دلبر آن لحظه که بیند نگه بیدارش ماه در حسرت دیدار رخش می سوزد شب به این فکر که پنهان کند اسرارش چشم مستش همه جا در پی دل باخته ای دل به این شوق که یابد ز لبش دیدارش نغمه سازان...
از خم ابروی توام هیچ گشایشی نشد در مسیر عشق تو دل را رهایشی نشد هر چه کردم تا که دل را سوی تو راهی کنم عاقبت دیدم که این دل را رضایشی نشد در هوای چشم مستت، بی قرار و بی نشان عمر من رفت و نصیبم جز جدایشی...
به لطف صبا بگو آن غزال خوش خرام را که دل ز دست تو گشته اسیر عشق و دام را به بوی زلف تو مستم، چو نسیم صبحگاهی که می برد ز دل من غم و درد و هر کدام را به چشم مست تو سوگند، که در نگاه تو...
