ای زاهد پاکیزه سرشت، مستی طلب کن
در راه عشق و عاشقی، دل را طرب کن
در بزم رندان، سخن از راز باده ست
چون شمع سوزان، به دل افروزی ادب کن
هر لحظه را به شادی و مستی بگذران
در کوچه های عشق، رهرو باش و شب کن
چون زندگی، چون باده ست و زود می شود کاس
دل را به عشق بسپار و برقص و طرب کن
پس ای عزیز، در این ره پر پیچ و خم
از هر چه غم و هر چه هراس، دل به لب کن
مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR