متن نمک گیر

از سفره فاطمه نمک گیر شدیم
با نوکری اهل ولا پیر شدیم

هر چند که روسیاه هستیم اما
دلبسته به زیبایی تقدیر شدیم

از تو چه پنهان دگر کم شده شور غزل
بس که نمک ریخته بر جگر م این بشر

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

تا تو باشی در کنارم من خیالم راحت است
زندگی دور از تو مثل زندگی در غربت است

طرح زوج و فرد چشمانت عذابم می دهد
جمعه ها اما ترافیک نگاهت خلوت است

از چکاب آخرم خیلی تعجب می کنم
جای خون در عمق رگ هایم دو سی سی غیرت...

اصلا ڪجا نوشته اند ڪه بوسه شیرین است ؟ نه ...
بوسه شور است ...
نمڪ دارد ، آدم را نمک گیر میڪند...