متن نور ایمان

انگار می‌زدم رهِ دنیا به پای دل
می‌رفتم از زمین، سوی ماورای دل
هر سو دویدم و زِ خودم دور می‌شدم
گم بودم و پر از غمِ بی‌منتهـای دل
اما عجب، مسیرِ جهان ساده‌تر نبود
جز گردِ سجاده، همین کُنجِ جای دل
هر بار بازگشتم و دیدم به روشنی
آن...

شکر یزدان را که با لطفش، جهان آیینه شد
مهر آمینی زِ لطف او، نشان آیینه شد
بر دلِ آلوده‌ام زد مُهر پاکِ آسمان
تا که آیین خدا، در جان و جان آیینه شد
با نسیم رحمت او جان گرفتم بارها
چشمه‌ی ایمان شکفت و بوستان آیینه شد
در شبِ...

چراغ دیده‌ی ما شد، امیر کاروانی
که هست از نور ایمان، دلش در امتحانی
به بند بند صبوری، دلش سرشته ز الطاف
ندیده مرگِ ایمان را، در آن شب‌زدگانی
زبان عشق گشاید، چو تیغ عدل ببندد
به لطف، خشم فرو‌ریزد، چو ابرِ مهربانی
دلش چو کعبه‌ی عشاق، قبله‌گاه بصیرت
خروش...

دل از نسیم نگاهش صفا گرفت و گذشت
به خنده‌ای همه دشت و فضا گرفت و گذشت
بلند قامت عشق و شکوه همت بود
که قامت از غم این ماجرا گرفت و گذشت
به جبهه خط قدم زد، به نور راه گشود
به خنده زخم زمین را دوا گرفت و...

دلِ دنیا، به روی سیلِ نابودی، بنا هست

ولی یک کارگر، بر روی هر پُل، می‌درخشد

به گاهِ رفتن از: دنیای فانی، مثلِ ماهی

نگاهش، تا افق‌های پُر از گُل، می‌درخشد
پ. ن:

پیامبر اکرم (ص):
«کسی که از راه حلال در طلب دنیا باشد و قصد او (از کار...