یک جایی بعد از تمام گریه‌ها، سکوت‌ها، شب‌بیداری‌ها،بعد از تموم تظاهر به خوب بودن ها ،بالاخره به نقطه‌ای می‌رسی که دیگه درد نمی‌کشی..دیگه حس میکنی مثل قبل بابت اون
مسئله،گریون نیستی..
نه اینکه فراموش کرده باشی، نه اینکه دیگه هیچ حسی نباشه،
فقط دیگه وابسته نیستی ..اصلا انگار اون حجم...
