متن پنجره فولاد

(ضامن آهو)

این همایون بارگه که قبله‌ی دل‌هاستی
مرقد سلطان هشتم، زاده‌ی موساستی

ضامن آهو امام هشتم آن شمس شموس
کز علوّ عزتش، این بارگه برپاستی

خاک درگاهش بُوَد بر اهل دل کُحلِ بصر
بارگاهش قطعه‌‌ای از جنة المأواستی

موسیِ عِمران ز انوارش گزد لب از عجب
کز شرف، انوَر...

پنجره فولاد تو دارالشفای داور است
هر رواقت در نظر گویی بهشت دیگر است

گنبدت سهم کبوترهاست میدانم ولی
دانه ی گندم شدن در زیر پایت بهتر است
اعظم کلیابی بانوی کاشانی