متن اشعار سید محمدرضا شمس
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات اشعار سید محمدرضا شمس
(خاطرات)
مانده‌ام با خاطراتِ تلخِ دورانی که نیست
کوچه و پس‌کوچه‌ها و آن خیابانی که نیست
یادم آید آن صفا و دوستی‌های قدیم
سادگی‌ها و مرام و عهد و پیمانی که نیست
می‌رَوَم پای پیاده ، پا به پای کودکی
از مَسیر خانه سوی آن دبستانی که نیست
گاه‌گاهی می‌زنم...
(مسلخ ظلم)
درین زمانه که کس را به کس وفایی نیست
به وقت حادثه هم، چشم اعتنایی نیست
چگونه دم نزنم با دلی ز لجّه‌ی خون
ازین زمانه که جز رنج و بیوفایی نیست
نه یارِ همره و همدل، نه غمگسار شفیق
که گر ز غصه بمیری، گره‌گشایی نیست
نشسته...
«میلاد حضرت رسول اکرم مبارک باد.»
(محمّد)
زمین شد روشن از روی محمد
دلم در بندِ گیسوی محمد (ص)
نسیمی می‌وَزد خوشبوتر از گل
جهان شد مَست، از بوی محمد
به چوگان نبوّت، گوی سبقت
ربوده از همه، گوی محمد
به سجده می‌کشاند عالمی را
خَم مِحراب ابروی محمد
تراز...
«میلاد امام جعفر صادق (ع) مبارک باد.»
(صادق آل عبا)
توسن عِلم و فقاهت تا به‌دستت گشت زین
تاختی بر جاهلان با منطقِ حق الیقین
صادق آل عبایی و شدی بر شیعیان
رهنما در زندگانی تا به فردوس برین
پایه‌ریز مکتب فقه و اصولی در کمال
عالِمان چون کودکی هستند...
«میلاد امام صادق مبارک باد.»
(فقهِ جعفری)
بر امامِ باقر (ع) از لطف خدا
گشت امشب نوگلی زیبا عطا
نوگلی خوشبو چو یاس و یاسمن
رشک صدها باغ و بستان و چمن
حسرت سرو و صنوبر زاعتدال
از جلال و، از جمال و، از کمال
آن گل زیبا ، امام...
«میلاد امام صادق مبارک باد.»
(فقهِ جعفری)
بر امامِ باقر (ع) از لطف خدا
گشت امشب نوگلی زیبا عطا
نوگلی خوشبو چو یاس و یاسمن
رشک صدها باغ و بستان و چمن
حسرت سرو و صنوبر زاعتدال
از جلال و، از جمال و، از کمال
آن گل زیبا ، امام...
«میلاد حضرت رسول اکرم مبارک»
(حسن ختام)
هِلهله برپاست به عرش برین
بس‌که دل‌آرا شده روی زمین
چشم گشوده‌ست به ماه ربیع
احمد مرسل (ص) نبیِ آخرین
دهر، منوّر شده چون آفتاب
مِهر جهانتاب شده شرمگین
فوج ملایک، ز مقامات او ـ
سوده به خاک قدم وی جبین
در شب...
(ولایت)
ولایت، مَسند هر رذل عِصیانگر، نمی‌گردد
بر این مَسند، کسی لایق‌تر از حیدر نمی‌گردد
ز نصّ جمله‌ی «لولاک»، فهمیدم که در عالم
بجز آل محمّد(ص) هیچکس سَروَر نمی‌گردد
نشیند بر سَریری گرچه چندی غاصبی، امّا
خزف باشد ز گِل، هم‌سنگ با گوهر نمی‌گردد
ملاکِ برتری، رنگ و نژاد و...
( المُحْتَکِرُ مَلْعونٌ )
«منفعت طلب»
نان می‌خوری ز سفره‌ی مردم؛ حلال تو؟
قطعاً بوَد حرام و، بگردد، وبال تو
ای مَنفعت‌طلب، که زنی حرص، روز و شب
آخر کند تباه، تو را ابتذال تو
وقتی که دردِ فقر نداری، نمی‌کند ـ
فرقی ملال و مِحنت مردم به حال تو...
(پاسخ اهانت به حکیم ابوالقاسم فروسی)
«دردِ دنائت»
سلیطه، از خردمندی چو فردوسی، چه‌می‌فهمد؟
خدا داند نمی‌فهمد؛ نمی‌فهمد؛ نه‌می‌فهمد ۱
سلیطه، از سر عادت کند سر را به هر سوراخ
نمی‌داند که شاید بیند آن چیزی که گوید: آخ
سلیطه، سِیر کرده با سبک‌مغزی به آثاری
که باشد موجب آگاهی...
(السّلامُ علَیکِ یا فاطِمةالزّهراء)
«گل یاس»
که دیده؟ سنگ به آیینه، بی‌بهانه زدن
شرار، بر در و دیوار آشیانه زدن ؟
کمانِ جور کشیدن به پنجه‌ی بیداد
به قصد غصب فدک، تیر بر نشانه زدن
به‌سان باد خزان، در اوان فصل بهار
به‌شاخ و برگِ «گل یاس» تازیانه زدن
ز...
«شهادت حضرت عَلیّ بْنِ موسَی الرّضاء»
(شمس هشتم)
عبا بر روی سر دارد کسی که شمس هشتم بود
دلش آتش، ولی لب‌هاش گلدان تبسّم بود
ولیعهدی به ظاهر گرچه از فرط تفاهم بود
ولی، عهدی که جام شوکرانش با تحکّم بود
که باید نوشی این جامی که می‌باشد سرانجامت...
رحلت حضرت رسول (ص)
«پادشاه انبیا»
لشکر اسلام را ، ماتم گرفت
بغض راه سینه را محکم گرفت
ابرِ غم، گویی ز چشم آسمان
می‌چکد با ناله و آه و فغان
خاتم دین، پادشاه انبیا (ص)
رخت می‌بندد از این دار فنا
آیه ی « انا الیه راجعون »...
می‌شود...
رحلت حضرت رسول اکرم (ص)
«پایان نبی»
خاموش شده شمع شبستان نبی
اِنس و مَلک‌اند جمله گریان نبی
زین ماتم جانسوز روا باشد اگر
پایان جهان شود ، ز پایان نبی
سید محمدرضا شمس (ساقی)
«السّلامُ عَلیکِ یا اُمّ المَصائِبِ یا زَینَب»
«اسوه‌ی صبر»
زبان در غم، قلم هم خَم، چه‌سان از او توان زد دم
که زینب اُسوه‌ی صبر است و سازد با غمی مُعْظَم
اگر خواهم نظیرش را کنم تصویر در شعرم
نیابم همچو او را بعدِ زهرا (س) در بنی آدم
خدا...
(اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللّٰهِ الْحُسَیْن)
«جام حسین»
کسی که مَست شود، از مِی مدام حسین
به جامِ جم ندهد جرعه‌ای ز جام حسین
اگر که عشق حسینی‌ست در دلت، هرگز
مکن دریغ ز خود مَسلک و مَرام حسین...
به کربلا نظری کن ببین رشادت را...
که هست درس برای بشر،...
«اَلسَّلامُ عَلَیکَ یٰا ثارَاللّٰهِ وَابنَ ثارِه»
(سرهای نینوایی)
بخوان بخوان، که قلم کردہ شِکوه‌‌ها را سر
به‌روی صفحه‌ی دل، رفته چون به یغما سر
قلم به سینه ی کاغذ چو بید می‌لرزد
که از کجا بنویسد؟ ز دست؟ پا؟ یا ـ سر؟
بلی، ز سر بنویسد، ولی چگونه سری؟
از...
«زبانحال حضرت زینب کبری (س) خطاب به رأس برادر»
(یا ثارالله)
بر سرِ نیزه، برادر ، به‌خدا جای تو نیست
گرچه صوتی ز روی نیزه چو آوای تو نیست
جای تو عرش برین است نه بر روی زمین
خاک تیره، به‌خدا لایق مأوای تو نیست
پسر حیدری و سبط پیمبر...
«می‌خواهد چکار؟»
شیر اگر که شیر باشد، یال می‌خواهد چکار؟
وقت طی‌الارض، انسان بال می‌خواهد چکار؟
آن که از رخسار او نور سیادت ساطع است
بهر اثباتش به مَردم، شال می‌خواهد چکار؟
آن که مست آب حیوان است چون خضر نبی
جرعه‌ای از چشمه‌ی سلسال می‌خواهد چکار؟
حضرت آدم که...
«اَلسّلٰامُ عَلَیْـکَ یٰا اَبٰاعَبـْدِاللّٰهِ الْحُسَیْن»
(سرحلقهی احرار)
جز شه عرش آشیان سرحلقهی احرار نیست
لشکر اسلام را ، مانند او سالار نیست
داد جانش را اگر در راه آزادی و عدل
در عدالت بهتر از جان لایق ایثار نیست
زاده‌ی زهرا حسین، ای نور چشم مرتضی
عالمی گر سر بساید...
«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رُقَیَّةَ بِنْتَ الْحُسَیْنِ»
«داغدار کربلا»
سه ساله دختر سالار دشت نینوایم من
«رقیّه» کودک محنت‌کش شام بلایم من
عمو، بابا، برادر، جملگی رفتند و من اکنون
به سوی شام ویران با یتیمان همنوایم من
فلک، آیا نمی‌بینی که زیر سقف این گردون
اسیر دست جلادان درین محنت...
(اَلسّلامُ عَلَیکَ یٰا اَبٰاعَبدِاللّٰهِ‌الْحُسَیْن)
« هَیْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة »
چرا چرا که فقط دَم زنیم، از غم تو ؟
که درس‌های بزرگی‌ست در مُحرّم تو
ولی چو درک نکردیم انقلاب تو را...
دریغ و درد که هی دم زدیم از غم تو
مُحرّمِ تو نه تنها غم است و شیون...
(ألسَّلامُ عَلَیْکَ یٰا أباعَبْداللّٰه الحُسَین)
« دیر راهب »
پرتوی شد جلوه گر در دیر راهب
چون سپیدای سحر در دیر راهب
طور سینا را به یاد آرَد که این‌سان
نور حق شد جلوه گر در دیر راهب
رأس شاه تشنه کامان در دل شب
کرد عالم را خبر در...