متن شهادت امام رضا

«شهادت حضرت عَلیّ بْنِ موسَی الرّضاء»

(شمس هشتم)

عبا بر روی سر دارد کسی که شمس هشتم بود
دلش آتش، ولی لب‌هاش گلدان تبسّم بود
ولیعهدی به ظاهر گرچه از فرط تفاهم بود
ولی، عهدی که جام شوکرانش با تحکّم بود
‌
‌که باید نوشی این جامی که می‌باشد سرانجامت...

پنجره فولاد تو دارالشفای داور است
هر رواقت در نظر گویی بهشت دیگر است

گنبدت سهم کبوترهاست میدانم ولی
دانه ی گندم شدن در زیر پایت بهتر است
اعظم کلیابی بانوی کاشانی

نیلی ترین رنگ ها بر پیکرش بود

معلوم بود امروز روز آخرش بود

معلوم بود آقای ما را زهر دادند

وقتی که می آمد عبایش بر سرش بود

شهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد

از این مصیبت هر دلی پر شرر شد

که ثامن الائمه پاره جگر شد

فاطمه گریان این غم عظمی

واویلا واویلا آه و واویلا

شهادت امام هشتم تسلیت باد

آمد از راه و کشیده است عبا را به سرش

وای از سینۀ سوزان و دل شعله ورش

همچو شمعی که بسوزد ز شرر آب شود

آب کرد آتش آن زهر ز پا تا به سرش

شهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد