مثلِ یک شعرِ طرب انگیزی نغمه و شور به هر جا ریزی از نگاهِ غزلت گَر که بخواهم گفتن یک تنه لشکریِ غاصبی چون چنگیزی و همان مصرعِ بی قافیه ای هستم من که تو باید به تمامِ بدنش آمیزی
تارو مارم کرده ای با فرم و چال گونه ات لا به لای خنده ات چنگیز را می آوری