متن خنده

ای دل، از چه بیزاری؟ با زخم، که می‌سازی؟
با یاد، که دم سازی؟ تو کودک دلبازی

این مکتب عشقت بود غم‌ها همه مشقت بود
برخیز، وقت تنگ است دیدار یار، مرگ است

با سایه چه می‌جنگی؟ با گریه چه می‌زنگی؟
در سینه نفس مرده‌ست قلبت به جنون خورده‌ست

برخیز...

روزَش مهم نیست،
همه چیز به خنده ى اولِ صبحت بستگى دارد...
کافیست بخندى،
تا تمامِ روز را در آسمان قدم بزنم
امتحان کن️

عاشق می‌شوم؛
وقتی،
بهار،
این‌جا،
می خندد...

خدا رو چه دیدی شاید پر گرفتیم
شاید خنده هامونو از سر گرفتیم
نگو چی گذشتو نگو چی کشیدیم
شاید شب تموم شد خدارو چه دیدی
خدا رو چه دیدی شاید جون گرفتم
شاید دستتو زیر بارون گرفتم
تو شاید دوباره به دادم رسیدی
شاید خنده برگشت خدا رو چه...

از خنده ی تو
یک باغ پر از پسته
شکفت...

از غضنفر می پرسن شما روزی چند تا نان مصرف می کنید می گه راستش در روز پنج تا لواش پنج تا سنگک پنج تا تافتون پنج تا همبرگری و پنج تا باکت.دوباره می پرسن آقا تو اینا که گفتی بربری نبود می گه پس فکر کردی اینها رو با...

من، فدای خنده های نوگلِ لبهای تو؛
نازِ آن نابِ نگه؛ وقتی به ما می‌آوری!

عشق می گیرد دل از: گلبوسه های پرشعف؛
صد تشکّر از تو چون: این سان صفا می‌آوری!

نان را، هوا را،

روشنی را، بهار را،

از من بگیر

اما خنده‌ات را هرگز

تا چشم از دنیا نبندم.

عاشق فصل بهار وگل وسرو وچمنم
شاعرم شاعر باران ونسیم سحری
عطر گلزار وپراکنده به هر رهگذرم
دل ودین باخته ی دلبر شیرین شکری



حس پاییزی من عشق بود همراهش
عشق شرح دگری بهر تو و من دارد
وهزاران غم واندوه است اندر راهش
عاشقی شور وشری خاص به دامن...

چه خنده ت... میونِ فالِ قهوه هام قشَنگن

نِخندی خرابم... تو دلُم جِکرکِ جنگن…

یه روزی اگه تو فال نِباشی

میگردُم همه دنیا، بُگو فقط کجاشی

بیو بشین پشتِ همی میز دوتایی…

بشین تا مو فدات بشم الهی

میخوام داد بزنم قهوه بیارین

سی یارم که یکیت مثش ندارین...


_برشی...

نیش تو،
مرا
خواهد کشت
وقتی که،
باز است.
حجت اله حبیبی

خنده  ی  لب های ِ من  با خواهش عکاس بود
ورنه  این  لبهای من  بیگانه ی هر خنده  است
نسرین حسینی

هر لحظه از زمانت دورتر از پیش می رود
اما امیدوارم همیشه در قلب من باشی

هر صبحی که به خورشید خنده می زنم
انگار که تو در این دنیا مهمتر از همه باشی

به یاد تو، هر نفسی را به زندگی می افزایم
و با نگاه تو، خاطرات خوب...

شیرین تر از عسل
که
ندیدست روزگار
بهر شفای هر مرضی
باز
خنده کن.
حجت اله حبیبی

صبر مرا
به خنده ی خود
امتحان مکن.
حجت اله حبیبی

خنده
یا
گریه
مهم نیست ،
مهم
عروسکی ست
که
کوک می شود .
حجت اله حبیبی

بمب خنده ات،
غم هایم را
ترکاند،
تا
از لا به لای خاکسترش ،
شادی بروید.
حجت اله حبیبی

می خندم ،
به دنیایی
که
چیزی برای خنده ندارد .
حجت اله حبیبی

گریه
داغی است
بر دل
و
خنده مِهری بر لب .
حجت اله حبیبی

خنده ات را
می خرم
با اشک چشمم،
بی شمار
ای دل دیوانه
تا صبح پرستو ها
ببار .
حجت اله حبیبی

پروانه شدم ، بال زدم ، سوخت دو بالم
دیوانه شدم ، داد زدم ، وای به حالم

بیخود شدم از خویش و از این گردش ایام
نومید و سر افکنده از این طالع و فرجام

مستانه شدم ، باده زدم گاه به گاهی
دل خسته ز می ، باز...

بازهم امشب با نگاهت عشق بازی میکنم
خاطراتت را دوباره صحنه سازی میکنم

چنان ویرانم از عشق تو ای مه روی زیبایم
که با دستانت به خیالم دست درازی میکنم

دو چشمت کرده حیرانم که مثل بچه آهویی
به یاد چشمانت هر شب دل نوازی میکنم

صدایم کن نگاهم کن...

همه چی فراموش میشه حتی شادی
مثلا من یادم نمیاد آخرین بار کی خندیدم:)

کاش خنده یجوری کوبیده شه تو صورتمون
که هیچ وقت از جاش کنده نشه:)
بهنوش ولی زاده