غم و شادی انسان ها را می توان از چشمانشان فهمید. نگاه را نمی توان آرایش کرد.
حتی اگر بدانم فردا جهان نابود خواهد شد، باز هم درخت سیبی خواهم کاشت.
دوست داشتن را در چشمی بجوی که حتی وقتی بسته است، رؤیای تو را ببیند
آنجا که سفره اش بوی عشق می دهد خانه ی مادر است...!
کجای جهان بگذارمت تا زیباتر شود آن جا ؟
کسی که جرأت دست زدن به خار را ندارد هرگز نباید آرزوی گل سرخ را داشته باشد