متن نگاه

تو
یک‌بار نگاهم کردی
من
آن لحظه
تمامِ بودنم را
به چشم‌هایت سپردم.

از آن روز
هر صبح
با خاطره‌ی نگاهت
بیدار می‌شوم
هر شب
با نبودنش
می‌میرم.

مرگِ من
تکرارِ همان لحظه‌ست
که تو
دیگر نگاهم نکردی...

ای استکانِ تو لبریز!
ای از نگاه تو مخمور
شرابخانهٔ تبریز!
روانه شو به درختِ
خمیده‌پشتِ خزانم

روانه شو به گلویم
که تشنه‌ام به انارت

دلتنگی به وقت چشمانت،
لحظه‌ ای مقدس، همچون تسبیحی در تاریکی که روح را به وصفِ ابدی میبرد.

چشمانت،
آینه‌ ای از آفتابِ شب‌ تابِ خلوت،
رازهای نهان را همچون نقشی از خوشنویسی زمان
بر بوم دل می‌نگارند؛
هر نگاه،
تشبیهی زلال به نوای فرشتگان
که در گوش جان پژواک...

نگاهش בل یک شهر را بهم ریخت.

داشتم به آسمان نگاه می کردم
هاله ای از ماه هنوز پیدا بود
جویای حالش شدم
در نهایت عشق
لب به سخن گشود و گفت
ببخشید آقا
دل کندن از ماه شما آسان نیست.

چشمهایم خیره ومبهوت شده به کجا خودمم نمی‌دانم؟!انگار یخ زده و منجمد شده در لحظه!یا شایدم زمان جا خوش کرده در نگاهم و خیال برخاستن از چشم هایم را ندارد؟!می خواهد بدوشد تمام خوشی های جا مانده در پس توی نگاهم را!تمام روزهای زندگی انگار جمع شده انددر کنار هم...

چشمان تو بهترین بهانه است برای زنده ماندن.

دوست داشتن حکایت عجیبی دارد
با یک نگاه ساده ی او
به همین سادگی من دیوانه شدم...

میبرد قلب مرا،
چشمان تو با یک نگاه.

دلربایی میکند.
در قلبم آن چشمان تو.

سپیدارِ سپیده، شد شکوفا؛
در احساسم شکفت امواجِ رویا؛

به چشم‌اندازِ زیبای نگاهت،
دوباره، دوختم چشمِ دلم را!

نگاهت کاشکی می‌آمد

کمی چشمک به دل می‌زد

و قابِ نابِ جانم را

جلا می‌داد

صفا می‌داد

به هر دم

وفا می‌کرد‌ با قلبم

و دل را با خودش می‌بُرد

به پروازِ بلندِ مهر

و اوجِ پاکِ احساسات!

بی سپر مانده ام
از نگاه های بی امان تو
جانم با جانت یکی نشد
چرا که جان داده ام
با اولین تیزی نگاهت

مرا دیوانه میدانست،
نمیدانست نگاهش کرده دیوانه دلم را.

چشمات یه کاری داد دستم.
که غیر از تو ز کل این جهان خستم.

رنگ چشمم گر تو باشی، ارغوانی می‌شود
حال و روزم بی تو، گویی ناگهانی می‌شود

چشم‌هایم خیره می‌مانند بر در، بی‌دلیل
انتظارت، دلنواز و نردبانی می‌شود

اشک‌ها بی‌مهری‌ات را از نگاهم می‌برند
لیک یادت در دلم، حکم خزانی می‌شود

عشق، دیواری‌ست از موجی پریشان و لطیف
هر که محکم ایستد،...

نگاهت
سنگینی‌ست که بر شانه‌های سکوت
می‌نشاند غبارِ گذشته را
مثل داغی روی تنِ زمستان

نگاهت
راهی‌ست بدون بازگشت
که در آن
کلمات گم می‌شوند
و تنها آتش می‌ماند
می‌سوزاند، می‌سوزاند،
اما خاموش نمی‌شود

چشم‌هایت
چون دو شعله‌ی سرد
می‌دوند در کوچه‌های خیال
داغی که می‌سوزاند
اما آرام نمی‌گیرد
تا...

دل
به آهی بند است
چشم
به نگاهی...

چشم تو چشم که نیست، بلای جان دل ماست.

چشم تــــــو،
خوب بلد بود بدزدد دل ما.

دلم جا مانده در،کنج چشمانت.

جز چشم تو در چشم من چشمی دگر به چشم نیاید.

عشق از دیدن چشمان تو آغاز گرفت...

باران آمدو عطر دلتنگی در فضا پیچید
قهوه ای تلخ را نوشیدم ب یادش
ناگاه نگاهش در چشمانم لرزید
بدون هیچ پلکی زدنی نگاه میکرد
چرا دست نوازش نمیکشد
قطره اشکم سرازیر شد
باز هم قاب عکس یادگاری ..