متن کوتاه زهرا هنروران

تو همان همهمهٔ پوچ دل انگیز منی...

و خوش آن روز
که او در طلب من باشد..

او مدارا کردنش با من شبیه جنگ بود
چشم می بست و دلم تنگ نگاهش می شد هی..

پشت در این خانه کسی نیست، نگردید
تنهایی یک مرده مگر چیز عجیبی ست..