پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
روزگارم را هممثل موهایتسیاه کرده اى…اما چراروزگارممثل تو زیبا نشد؟...
انقد به فکر رنگی کردن دنیاش بودمکه دنیای خودم سیاه شده!!....
آه، ای پر طاووس!رنگینه ی شگرف!از من فاصله بگیرکه آهم سیاه می کند، سیاه!...
تراشیدمتا رنگ دهمبه صفحه ی سیاه زندگیمداد رنگی...
هر رنگی که می خواهی باش حتی سیاه! ولی یکرنگ باش....
هر لحظه تمام آرزویش را دادزیبایی ظاهری رویش را دادتا من برسم به هر کجایی/ مادرتا رنگ سیاه تار مویش را داد...
