متن آه

پشت پنجره‌‌ی حنجره‌ی تنهایی
یک نفر
دارد آه می‌کشد آرام
نم نم باران
می‌نوازد گونه‌های خیسش را
و بغضی سرد
می‌فشارد گلوی خسته‌اش را سخت...

هماره در دهلیز قلبم
و بطن وجودم
تو را می‌جویم!

همیشه سراب دلم
برای دریای محبّتت
سینه می‌گشاید!

آه
از آن لحظه‌های بی‌گناه
که لجاجتمان
زندگی را از ما گرفت!

بعد تو
فرو ریختم در خویش ،
آه
قد کشید
در حُرم دلتنگی غروب...

گاهی ،
آهی ،
به آتش می کشد
خاطرات ترک خورده ی ،
درد را
حجت اله حبیبی

تا ز دل آهی کشیدم ،جمله دلها در گرفت
باد بود،از آتش یک خانه ،چندین خانه سوخت

آه

سال هاست
آه می کشم
آه از دست این آه

آه

چه شبی
تو ستاره می چینی
از آسمان
من تو را آه می کشم
در زمین

همچون کویر...
خشک و سردم،
و حنجره ام آه می کشد
از حالِ روزگارم

گرچه خاموشم ولی آهم به گردون میرود

دلتنگی هایم،
--قد کشیده اند!
پا گرفته اند وُ،
راه می روند.




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

سینه گرم و مژه خونبار و سحر نزدیکست
باخبر باش که آهم به اثر نزدیکست

همیشه آخرین حرف های یک \ماه\
چیزی ست شبیه به یک \آه\...


حادیسام درویشی

یه صدای قدیمی ام که تو گلو مونده
آرزوی قدیمیِ من، آرزو مونده

ارزوی ترانه خوندن با لبی خندون
آرزوی قدم زدن تو شهرِ بی زندون.

این صدای منه، آه، این صدای منه
ابر پُربارون یه عمره تو چشای منه.

خاک تنهای خاک خورده ی من
خسته ای از سقوط میدونم
تو دلت هی عزا و آشوبه
خسته ای از سکوت میدونم
خاک من خاک غرق در آشوب
خاک خون آلوده ی همیشه تباه
داری میمیری از درون و فقط
چیزی از تو نمونده غیر یه آه

جنگ ها تو...

آه، ای پر طاووس!رنگینه ی شگرف!
از من فاصله بگیر
که آهم سیاه می کند، سیاه!

به رسم صبر باید
مرد آهش را نگه دارد
اگر مرد است
بغض گاه گاهش را نگه دارد...!

ما از این شهر غریبه
بی تفاوت کوچ کردیم
از رفیقا زخم خوردیم
تا یه روزی بر نگردیم
خونمون رو دوشمونه
ما یه آه دوره گردیم
ما واقعا با هم چه کردیم...

آه می کشد /آسمان/آه.../اشک/جاده را/می بلعد/چقدر خاطره/زیرِ خاک ِاین سالهای به خون نشسته خفته است/دریا/جزغاله می شود/از روزهای زخمی.

ابر ابر ابر
ابر ابر
باران باران
باران
باران باران


آهی ست
گرفته سینه ی آسمان را

خدایا...
حساب آه کشیدن هایم را داری؟
من به امید عدالت فردای تو
امروز لال شدم!

این جا هیچ چیز
سر جایش نیست
حتا مد روی آه

این آه سینه سوز من دیوار سرد فاصله است

* آه *

درد را
کشیدم

پدر آه کشید
مادر گریست
من...
از تکه های بغض آویزانم!