بویِ مویَش هم ترازِ عطرِ سیب دردِ بی درمانِ جان را او طبیب شیما رحمانی
بوسه هایت طعم حوا می دهد با عطر سیب بوسه هایت یادگاری از جهان دیگر است
باد می وزد ... باید سحرگاهان پنجره را باز بگذارم شاید کمی بوی عطر سیب حرمت را برایم بیاورد.....