گفته بودی همیشه دوستت دارم میدانستی...همیشگی ها کوتاه اند...
به لب هایم اعتماد کن ... جز بوسه... چیزی نمی گویند ...
کاش... می دانستم... در انتظار ِ طولانی چشم های من تو ...در انتظار چه بودی ... ...
در دل ِ سنگ...هم عشق... نرمی ِ سبز رنگیست... ریشه دوانده
زندگی... شوق ادامه دادن است... نه اشتیاق ِ ...به مقصد رسیدن
که می داند... آنچنان دوست اش دارم... که لب هایش... راه بوسیدنم را خوب میدانند
همین اندازه... کوتاه... و شاید... کمی بیشتر.... زندگی در عشق... تازه می ماند...