پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
همه نامداران ایران زمین گرفتند بر پهلوان آفرین...
دلم بگسلد گر زمن بگسلی......
بهشت کجاست؟ ندانم، ولی یقین دانمکه جمع سبز شما کم از بهشت نباشد...
بیا تا جهان را به بد نسپریمبه کوشش همه دست نیکی بریمنباشد همی نیک و بد پایدارهمان بِه که نیکی بود یادگار...
توانا بود هر که دانا بودز دانش دل پیر برنا بود...
به نام خداوند جان و خردکزین برتر اندیشه برنگذرد...
دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود چو ایران نباشد تن من مباد در این بوم و بر زنده یک تن مباد...
ﻋﺮﺏ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﺳﺖﮐﺞ ﺍﻧﺪﯾﺶ ﻭ ﺑﺪ ﺧﻮﯼ ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﻮ ﺑﺨﺖ ﻋﺮﺏ ﺑﺮ ﻋﺠﻢ ﭼﯿﺮﻩ ﮔﺸﺖﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺗﯿﺮﻩ ﮔﺸﺖ...
واژگان ایرانی به تو مدیون اند ای حکیمای کاش می دانستی که همیشه در قلب مایی ای حکیم...
