متن ایران

آزاده باشیم و حقیقت را بگوییم
در وادی اندیشه راه حق بجوییم

گاهی بگوییم از غم و بی‌همنوایی
از سست‌عهدی‌ها و رنج بی‌وفایی


هرچند خوب است از گل و ریحان بگوییم
از شمع از پروانه و هجران بگوییم

هرچند درد عاشقی درد کمی نیست
این درد را غیر صبوری مرهمی...

آب و باد و، خاک و آتش، می‌نمایند این صدا:
تا هماره، زنده بادا کشورِ ایرانِ ما

کشوری که: مردمانش، «عشق» را سرلوحه‌اند
مهرورزی‌هاست رسمِ کیشِ مهرِ سینه‌ها

«سرزمینِ آریایی»؛ «سرزمینِ مادری»
خاکِ گلگونی که هست از خونِ یاران، باصفا

اینجا «ایران» سرزمین ایستادگی و مقاومت ...

ما با ولایت زنده ایم؛
تا زنده ایم ، رزمنده ایم...

پاییز در حال رفتن است، اما خاطراتش در قلب هایمان می ماند. این صبح، دعا می کنم شادی مثل خورشید در تمام خانه های ایران بتابد، و زمستانی بیاید که برکتش در جان همه مان ریشه کند.

آرام بگیرید، این آخرین بوسه پاییز است... و چه زیباست که با عطر...

تیری به تَن تو نخورد، هست تَن من

جان و تَن من، هر دو فدای میهن من

𝐋𝐨𝐧𝐠 𝐥𝐢𝐯𝐞 𝐈𝐫𝐚𝐧

هادی چوپان:
هیچوقت،توی هیچ موقعیتی،توی هیچ سختی
حتی یک کلمه، بد ایران را نگید.

مرگا به من! که با پر طاووس عالمی
یک موی گربه ی وطنم را عوض کنم

استاد لوریس چکناواریان:

چقدر خوشبختم که اینجا متولد شدم
با مردم این سرزمین آشنا شدم
با فرهنگ این کشور آشنا شدم و الهام گرفتم
و هر جای دنیا که میرم...اینم تملق نیست که میگم
هر جای دنیا که میرم...
اصلا دلم تنگ میشه برای مملکتم
دلم تنگ میشه برای کشورم...

منت از خلقی برای لقمه ای نان می کشیم
دیگری نان میدهد ما ناز اینان می کشیم

چون توکل نیست کار ما به دست مردم است
خواجه ما را منتظر ما ناز دربان می کشیم!

به نامِ نامی ایران؛ به نامِ نامی انسان!
به آیین وفا داران؛ به راه و رسم بیداران
دلی دارم پر از خورشید! نگاهی روشن از باران
جز دوست نمیخوانم ؛جز مهر نمیدانم
جز عشق نمیخواهم، من زاده ی ایرانم ،جز مهر نمیدانم
تویی دلبستگی هایم، پناهِ خستگی هایم
به هر...

باید  همیشه شاعران حق  را بگویند
در بازی اندیشه راه حق بجویند

باید که بنویسند  از درد  جدایی
از حسرت و دلبستگی و بی وفایی

ازعشق  واز باغ و گل وریحان بگویند
از سرزمین خوب مان ایران بگویند

از جنگ  از تحریم از فقر  ونداری
از سر زمین خوب ایران...

باران بهار و عطر احساسم باش
خوش رایحه و رنگ گل یاسم باش
بازیگرِ صحنه های ِ حساسم باش...


بهزادغدیری

همه عالم تن است و ایران دل

می گویند همه چیز مادری اش زیباست
سرزمین مادری
زبان مادری
مهر مادری
اما این وطن پر مهر با زبان عشق قلب خود را نامی دگر نهاده است، خانه ی پدری
و ما در خانه ی پدری،  به زبان مادری، لالایی عشق می خوانیم برای وطن

در این قلعه ی کهنه، من ماندم و حسرت یار
دل به امید دیدار، تا قیامت، در انتظار

ایران زمین، مهد فرهنگ و هنر
سرزمینی کهن، با دلی پر از مهر

از زرتشت و مهر، تا فردوسی و خیام
همه گویند از ایران، با شور و با سلام

آریایی نژاد، با رگ های پُر شور
در هر نفس، فریاد زنند، عشق و شعور

آتشکده ها، روشن، در دل...

هادی چوپان:
خیلی کشورها هستن، واسه خاکشون پول هایی میدن که بتونن
هویت ها،درجه ها،مرزها،استعدادهای از کشورهای دیگه جمع کنن داخل خودشون
که بتونن اسم کشور شونو ببرند بالا!
من سختی کشیدم ،درد کشیدم
خیلی جاها بوده که شب تا صبح
از ترس اینکه آینده ام چی میشه گریه می...

هماره، بوده «ایرانی» ستوده/
هنر، «ایرانیان» را هست و بوده/
در آن وقتی؛ که دنیا بی هنر بود/
فقط، «ایران» هنرمندی نموده/
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

به آواز قناری های در بند
سپیدی و قشنگی دماوند

که آزادی و آبادی ایران
همه از لطف تو باشد خداوند

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

به آواز قناری های در بند
سپیدی و قشنگی دماوند
به جنگل های سرسبز شمال و
به رشته رشته گیسوهای الوند
ندیدم خوشتر از ایران جهانی
قسم بر خالق هستی خدواند

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

همونجوری که اسم اتحاد قطره، بارانه
شکوه حاصل جمع همه اقوام، ایرانه

محمدعلی ‎اسلامی ندوشن پیش از درگذشت: ‎ایران هیچ وقت تنها نخواهد بود

موهای تو پریشان باشد بهتر است
شانه می خواهی چکار