به قدر جمعه ی یک پادگان سرباز دلتنگم
امان از کاسه های داغ تر از آش و میخی ساده دل ، ور رفته با هر سنگ امان از تیرهای دلربای سرخ که دائم پادگان را میبرد با رنگ......
