متن امان

در انتهای کوچه ی بهار
مرا بخوان به بن بست آغوشت
تا در امان باشم از سوز فراق


مجید رفیع زاد

امان

امان از بودو نبودت
در قصه شبانه ام
وقتی وسوسه حضورت
دل یخ را آب می کرد
پشت غصه هایی که می برید
امان هر بی پناه را

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر -سپکو
https://t.me/mhediebrahimpoor

ای تو امان هر بلا ما همه در امان تو

جان همه خوش است در سایه لطف جان تو

ای تو امان هر بلا ما همه در امان تو

رخ نمایی میکنی در شامگاه ابر و باد
بی وفایی میکنی در رفعت سلسال یاد
اشک، طاری میکنی بر چشم این سودا زده
تو چه کردی بر دل دیوانه، بیداد داد
اشک ها طعن می زنندم در امان عاشقی
باز امان و باز امان، از وایه های بی مراد

مبینا...

اینکه بدانی کسی جایی به فکر توست و در گوشه ی گرم و امنی از قلبش جایی برای تو نگه داشته ؛ به لحافی نرم می مانَد که دور خودت بپیچی و از سرما در امان بمانی ...

امان از کاسه های داغ تر از آش
و میخی ساده دل ، ور رفته با هر سنگ
امان از تیرهای دلربای سرخ
که دائم پادگان را می‌برد با رنگ......

آمدمت که بنگرم
گریه نمی‌دهد امان...