نه ! / اینطوری نمی شود ، / نه ! / باید / کوله ی خالیِ سنگینم را / بار دیگر بگردم / مگر می شود کسی که دوستش داری / برای شب های سردِ پادگان / روزهای گرمی نبافته باشد؟! / آرمان پرناک
به قدر جمعه ی یک پادگان سرباز دلتنگم
انگار قبل از آمدنت تو را دوست داشتم... انگار تو را در جایی و جهانی دیگر دیده بودم... انگار همه یِ آن چیزهایی که دوست داشتم را می‌دانستی... آرزویی که در دلم داشتم با حضورِ تو برآورده شد... دوست داشتنت بهانه بود، من از قبل عاشقت بودم... تو همه یِ...
امان از کاسه های داغ تر از آش و میخی ساده دل ، ور رفته با هر سنگ امان از تیرهای دلربای سرخ که دائم پادگان را می‌برد با رنگ......
