در کوچهی بیپایانِ شب صدای قدمهایت مثل بارانِ گمشده بر شانههای خستهام نمیبارد... ماه، چون چراغی خاموش به یاد تو میلرزد و من، در سکوتِ بیپناهی به سایهی خالیِ دستهایت پناه میبرم...
