S E R E N D I P T Y

عشق و گدایی کردن مثل این میمونه که به زور چیزی که حقت نیست رو از یکی بگیری....
شل بگیریم. بخواد میشه نخواد نمیشه

بعضی وقتا تنها چیزی که احتیاج داری اینه که بدونی یکی هست که باورت داره...

تو دعوا اونی که عاشق تره زودتر معذرت خواهی میکنه و میخواد همه چی درست شه مث وقتی که شادمهر میگه:
«با کی میجنگی!من ببازم تو نبردی..»

واقعیتِ تلخیه اما در واقع بیشتر وقتا کاری از دستِ ما برنمیاد فقد باید منتظر بمونیم که زمان بگذره تا کم کم عادت کنیم به دردایِ بی درمونِ وجودمون.

قدرتمند ترین و خنثی ترین نقطه ی زندگیت همون جاییه که نه محتاجِ بودن کسی هستی و نه غمُ غصه ای بابت نبودنِ کسی داری.

کم کم یاد میگیری برای هیچ چیز اصرار نکنی
شدنی ؛ میشه
موندنی ؛ می مونه..اومدنی میاد
رفتنی هم میره...

دردا ب مرور زمان خوب میشن و تنها چیزی ک ممکنه بعد ها اذیتت کنه اینه ک دیگه به هیچ آدمی توی زندگیت نمیتونی اعتماد کنی و دوس داشتن و علاقه نشون دادن نسبت به آدما برات غیرممکن میشه.

مهم نیست تو زندگی کجا بری یا چیکار کنی، در نهایت همیشه یه راه پیدا می کنی واسه تبدیل شدن به چیزی که ازش متنفری.

سکوت نکن …

زمزمه کن گاهی !

قدم بزن در کوچه های زندگی …

و گاهی آرام پرواز کن …

این آبی بیکران مال تو نباشد …

مال کیست ؟