«پروانه ها مرا بلعیده اند»



شاید برنده جایزه بخت آزمایی بشوم
شاید دیوانه شوم
شاید انتشارات هارکورت بریس تلفن کند
یا شاید اداره بیمه بیکاری
یا آن لزبین خرپولی که بالای تپه زندگی می کند.
شاید تناسخی در کار باشد که قورباغه شوم
یا کیسه پولی به اندازه هفتادهزار دلار در حمام بیابم.
من به کمک نیاز دارم
من مردی نحیفم
که توسط درختان سبز
پروانه ها
و شما
دارد خورده می شود.
بچرخ، بچرخ.
چراغ را روشن کن.
دندانم درد می کند.
دندانِ روحم درد می کند.
نمی توانم بخوابم.
دعا می کنم
برای مردگان
برای موش سفید
برای موتورهای در حال سوختن
برای خون روی روپوش اتاق عمل.
من گیر افتاده ام.
زوزه های وحشیانه می کشم.
بدنم آنجاست و چیزی جز من پرش نکرده است.
منی که در میانه خودکشی و پیری گیر افتاده ام.
هم پای جوانان در کارخانه ها خرحمالی می کنم
جوش می آورم
و سرپرستمان پوزخند می زند.
شعرهایم فقط پنجه هایی ست که به کف قفس می کشم.




_چارلز بوکفسکی / از کتاب لذتهای نفرین شده
_برگردان مهیار مظلومی
ZibaMatn.IR