100 متن کوتاه جان ۱۴۰۳ جدید 2025

صدایت میکنم با عشق
جوابم میدهی با جان
همین جان گفتنت عشقم
هوایی میکند دل را

دلی یا دلبری، یا جان و یا جانان، نمی‌دانم

مثلِ نفس هایم دوستت دارم️
همانقدر بی اختیار
همانقدر تا پایِ جان

ما برایش جان فدا کردیم و او با طعنه گفت:
چیز دندان گیرِ مرغوبی نداری بیشتر؟

آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید! یک نفر در آب دارد می سپارد جان...

به هوایی که دهد مژده تو جان بدهم

مگر جانی که هرگه آمدی ناگه برون رفتی

مگر عمری که هرگه میروی دیگر نمی آیی

جان من و جان تو را هر دو به هم دوخت قضا

هم ماه منی
هم جان منی

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

وز پیِ دیدن او
دادنِ جان کارِ من است

️️️

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند

تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

نمی دانم به
ت️و بگویم
جان دلم
یا عزیز من
کلمات گم می شوند
وقتی تو پیدایت
می شود...

هم شاه منی
هم جان منی

میخواهَمَت و میخواهَمَت ،
تکرارِ در تکرار
جان را به تو داده اَم ،
اَز عشقِ تو سَرشار . . . ️

دَر مَن بِدَمی
مَن زِنده شَوَم
یِک جان چه بُوَد
صَد جانِ مَنی...

جان را ارزانی دارمت
عمر شدن را بلدی

بابا برای نان جان داد
حالا
فرزند برای نان جان داد

تو جان جان جهانی و نام تو عشق است..

شده جان بدهی
جان ندهد؟
دل بدهی،دل بکند؟

بوی دستان پراز تاول و نان می آید

چه قشنگ است پدر خنده کنان می آید

به نگاه پدرم خنده همیشه جاری است

با حضورش به خدا خانه به جان می آید

نامش را گذاشته ام
جانِ دل
یعنی هم جان من است ، هم دل...
حکایت ما فراتر از عشق است
در جستجوی نامی برای احساسمان هستیم

تا آن زمان ،
دو کبوتر عاشق
صدایمان کنید
...
بهزاد غدیری / شاعر کاشانی

اسمش را گذاشته ام
جانِ دل
یعنی هم جان است و هم دل
کار ما از عشق گذشته
یعنی هنوز برای احساسمان اسمی پیدا نشده
عجالتاً مال هم دیگر صدایمان کنید!

عشق آن بغض عجیبی ست
که از دوری یار
نیمه شب بین گلو مانده و جان می گیرد...

به عدالت دنیا!!
مشکوکم
دستانت دور اما... نفست جان من است...

منشین با دو سه ابله ، که بمانی ز چنین ره
تو ز مردان خدا جو ، صفتِ جان و جهان را

بود از اَزل این دل برم از آن تو، ایزد
داد آن و چو جان گفت برایش تو نگهدار.

حبیب زنجانی حسنلو۰۱۱۰۱۲habib zancani

دل مال تو بود از ازل او گر به منَش داد،
دانست چو جان، دل به بر از بهر تو دارم.

حبیب زنجانی حسنلو۰۱۱۰۱۲habib zancani

مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد

گفتند فدای سرت
این نشد یکی دیگر
ولی هیچکدام نمی دانستند
این که رفت جان بود
و آدم هم
یک جان که بیشتر ندارد...!!