چارلز بوکفسکی : آدم های پرنفرت بیشتر از آدم های عاشقند؛ آدم ها با یکدیگر مهربان نیستند... اگر بودند، شاید مرگ آنقدر غم انگیز نبود !
«پروانه ها مرا بلعیده اند» شاید برنده جایزه بخت آزمایی بشوم شاید دیوانه شوم شاید انتشارات هارکورت بریس تلفن کند یا شاید اداره بیمه بیکاری یا آن لزبین خرپولی که بالای تپه زندگی می کند. شاید تناسخی در کار باشد که قورباغه شوم یا کیسه پولی به اندازه هفتادهزار دلار...
چارلز بوکفسکی : یکی از مهم ترین چیزهایی که در این سال ها یاد گرفتم اینه که وقتی خوشبختی رو پیدا کردی ، سوال پیچش نکن...
چارلز بوکفسکی : ما برای ادامه دادن هیچکسی را نداریم جز خودمان و این کافی ست.
تاس بنداز ️اگر میخواهی کاری را انجام بدهی، تا انتهایش برو. در غیر این صورت، حتی شروع هم نکن. اگر میخواهی کاری را انجام بدهی، تا انتهایش برو. این به معنای از دست دادنِ دوست دختر، زن، خانواده، شغل، یا حتی عقلت میتواند باشد. تا انتهایش برو. این میتواند به...
چارلز بوکفسکی: ما این جاییم که آبجو بنوشیم جنگ را تمام کنیم و به نابرابری ها بخندیم و آن قدر خوب زندگی کنیم که مرگ از گرفتن جانمان بر خود بلرزد.
چارلز بوکفسکی : بوسه بخیه است. خنده بخیه است. فراموشی بخیه است. مهربانی بخیه است. آدم بی بخیه متلاشی میشود! آدم ؛ زخم است...
چارلز بوکفسکی: زیبایی ارزشی ندارد. دائمی نیست. اگر زشت باشید بسیار خوشبختید. زیرا اگر مردم دوست تان داشته باشند، می دانید برای چیز دیگری ست . ..
چارلز بوکفسکی: ما برایِ ادامه دادن، هیچکس را نداریم جز خودمان! و این کافی ست...
نبوغ ، توانایی گفتن حرفی عمیق است، به شکلی ساده. چارلز بوکفسکی
چارلز بوکفسکی: بیشتر آدم های دنیا دیوانه بودند. آن بخشی هم که دیوانه نبودند، عصبی بودند. آن بخش هم که دیوانه یا عصبی نبودند، احمق بودند
همسایه کناری ام غمگینم می کند. زن و شوهر صبحِ زود بیدار می شوند، سرِ کار می روند، عصر باز می گردند. یک پسر و دختر بچه دارند. ساعتِ نُه شب، همه چراغ های خانه خاموش است. صبحِ فردا نیز، زود بیدار می شوند، سرِ کار می روند، عصر باز...
من به پایان دنیا اهمیت نمیدهم چون دنیای من بارها تمام شده و صبح روز بعد دوباره از نو آغاز شده است.
