در دل شب، ناله ام چون موج دریا می زند
اشک چشمم چون ستاره بر ثریا می زند

چشم مستت چون شراب از خم زلفت می چکد
دل به مستی با نگاهت جام و مینا می زند

راز دل با ماه گفتم در سکوت نیمه شب
ماه هم با خنده ای بر بام دنیا می زند

در هوای عشق تو، دل بی قرار و بی نفس
چون نسیم صبحگاهی بر صبا می زند

از غبار خاطراتت، جان من آشفته حال
چون نسیمی بر دل خسته، تسلا می زند

چون شرر در خرمن جانم فتاد آتش عشق
آه از این آتش که بر جانم زبانا می زند

سایه ات بر سرم افتاد و دلم بی اختیار
چون پرنده بر فراز باغ، پروا می زند

در گلستان وجودم، عطر عشقت جاودان
چون نسیمی بر گل و شبنم تماشا می زند

در خیال روی تو، جانم چو شمعی سوختن
در غم عشق تو، دل بر شعرا می زند

به که در این بزم عشق، جان به جانان می سپار
دل ز دستم می رود، بر باد سودا می زند

مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهدی غلامعلیشاهی