اقوام ایرانی چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز و تاریکترین شب در طول سال را تا صبح بیدار می مانند و در کنار دوستان و اشنایان خود به سرگرمی و شادی می پردازند تا از این حیث غم نبودن خورشید و سردی و تاریکی آن شب را فراموش کنند و بعد از تاریکی هنگامی که خورشید طلوع می کند یه رخت و خواب بروند.

در آیین های دیرینه و کهن کشورمان شاهان قدیم در اولین روز دی ماه تاج و تخت شاهی خود را بر زمین می گذاشتند و در سپیده دم به دشت می رفتند و بر روی فرش سفیدی می نشستند و نگهبان ها و برده ها و خدمت کاران همه مانند دیگر مردم عادی در آن شب زندگی می کردند و به خوشی و عیش و نوش می پرداختند. در این شب شاه و گدا وزیر و خدمت کار همه یکسان بودند و تبعیضی بین هیچ کس نبود، البته ممکن است این شایعه باشد و درستی و حقیقت آن اشکار نیست.
آیین شب یلدا یا همان شب چله، خوردن میوه هایی مانند هندوانه،انار و شیرینی و صرف آجیل مخصوص و میوه های گوناگون است که اینها جنبه نمادی از تندرستی ، برکت و شادکامی می باشد. وجود میوه های هندوانه و انار در شب یلدا حکایت از نماد سرخی خورشید نیز در این شب دارد. گرفتن فال حافظ نیز از دیگر مرسومات این شب است
ZibaMatn.IR