فرزندم و آن روز که جهان...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
فرزندم
و آن روز که جهان در چشم‌های کوچکش تپید، گویی زمان از نو زاده شد.
طلوعی از جنس خنده‌های بی‌دلیل، نگاهی که روشنی را به دل لحظه‌ها می‌دوزد.
فرزند، ترانه‌ای‌ست که در دل سکوت، طنین عشق را زنده می‌کند.
میلادت مبارک، ای گنجینه‌ی نور و امید...
ساناز ابراهیمی فرد
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این متن تولد فرزند را جشن می‌گیرد. تولد او، تجدید حیات زمان و سرشار از شادی و نور توصیف شده است. خنده‌های کودک، نگاه معصومانه‌اش و حضورش، عشق و امید را به زندگی می‌آورند و او را همچون گنجینه‌ای گرانبها می‌ستایند.