کودکی چه دوران خوبی بود. کوچک بودم
و غم‌هایم یک فسقلی بود. اندازه غم‌هایم
از خودم خیلی خیلی کوچک‌تر بود.
بزرگ شدم، خودم و غم‌هایم پا به پای هم رشد کردیم.
اما بزرگ شدنمان مانند هم نبود.
من شدم یک متر و خورده‌ای، غم‌هایم شدند
یک خروار و خرده‌ای!
اما لبخندهای کوچکم فقط چند سانتیمتر
بزرگتر از لبخندهای کودکی‌ام هستند.
این است معنی بزرگ شدن!
ZibaMatn.IR
