همیشه لحظه ی بوسه از آن لبهای قاجاری
تو ژست خواب میگیرىّ و میدانم که بیداری
و یا من در خیال و خواب پندارم که میبوسم
لب معشوقِ خوابی را که بیدارست انگاری
تو را دارم خودم را نه، مرا داری خودت را نه
تمام شهر میخندد بر این بی خویشتنداری
تو را هر روزِ هفته در خیالم عشق میبازم
تویی که فرق داری با زنان جمعه بازاری
تمام لات های پامنار و سبزه میدان را
حذر دادم که آسوده قدم در کوچه بگذاری
بیا آزاد با من دور آزادی قدم بردار
که یوسف را به زندان کرد حرص آبرو داری
ZibaMatn.IR
