درشب هجرتو شرمنده احسانم کرد
مژه از بس گهر اشک بدامانم کرد
سرگذشت شب هجران تو گفتم باشمع
آنقدرسوخت که از گفته پشیمانم کرد
من بی مایه کجا و سخن از عشق کجا
مهر بی حد تو گستاخ به اینکارم کرد
شمه ای از گل روی تو به بلبل گفتم
آن تنک حوصله رسوای گلستانم کرد
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
