محبوبِ من
زمان درحال گذر است و کلمات یاری ام نمیدهند..
خوب میدانم که عشق را هیچگاه، زبانِ توصیفی نیست ساده و از دل برایت مینویسم
من هیچگاه از این زندگی چیزهای زیادی نخواسته ام جز دو چشم که با قلبی آکنده از مهر به تماشای این زندگی نشسته باشد، چراکه قلب آدمی پاسخ بی چون و چرایِ این زندگانیست...چیزی که ما را روز به روز بهم نزدیک تر می سازد دنیایی از عشق و آزادیست،مهربانی و گذشتن است..
من نه با این چشم ها و نه این دست ها، که تو را با این قلبِ کوچکم در آغوش گرفته ام...
ZibaMatn.IR