ماه من امشب چرا در آسمانت نیستی
در کجا پنهان شدی در آشیانت نیستی
راستی شاید تورا در خاطرم گم کرده ام
این چنین آشفته ای درکهکشانت نیستی
باز هم با رفتنت شب را پر از غم کرده ای
دل به تنهایی سپردی در جهانت نیستی
با همه قهری و از حرف دلم رنجیده ای
ساربانی خسته ای در کاروانت نیستی
خواستم تنهاییت را با خودم قسمت کنم
آمدم، اما تو پیش میهمانت نیستی
ZibaMatn.IR
