دیگر کار کافی است...
امروز باید به دیدارش بروم...بعد از چند روز مشغله ی کاری فراوان...
راهی می شوم... امروز قرار است برای دلم وقت بگذارم ، برای تماشای رخسار مهربانش... برای نگاهی که انتظار بودنم را می کشد...
زنگ خانه را میزنم... کسی جواب نمی دهد... به گمانم درد پاهایش بیشتر شده... در دلم آشوب می افتد... دنبال دسته کلید میگردم در جیب گوشه کیفم پیدایش میکنم کلید طلایی رنگ که از بقیه بزرگ تر است، یافتمش، کلید را در قفل می اندازم و در را باز میکنم... خصلت خانه پدر و مادر است دیگر...
میدوم و نگرانم... نکند احوالش خوش نباشد...
در ورودی را باز میکنم و نفس راحتی میکشم...
اصلا حواسم به اذان نبود، آخر عادت دارد نمازش را باید اول وقت بخواند... خداراشکر به نظرم کمی بهتر است چون نمازش را ایستاده می خواند... قنوت می گیرد...
و من در این هنگام محو تماشای چهره زیبایش هستم... مهربانی نگاهش... اما بغض میکنم چقدر ابروانش به هم نزدیک شده... خطوط چروک صورتش چقدر زیاد شده... اینقدر درگیر مسائل روزمره شده ام ک فراموش کردم که هر روز و هر لحظه به یاد من هست و دلتنگ دیدارم ...
می نشیند که تشهد و سلام بگوید، هنوز هم درد پاهایش اذیتش می کند این پا و آن پا می شود با زحمت بر سر سجاده رنگینش چهار زانو می نشیند و شروع میکند به گفتن تشهد...
من هم طبق عادت می نشینم کنارش تا سلام دهد، سلام می دهد تا می خواهد برگردد تا احوالم را بپرسد شروع میکنم به گفتن :
مادرم برایم دعا کن... برای حال خوشم، عاقبت به خیریم... دعا کن تا \زمین مهربان تر بچرخد\...دعا کن تقدیر و خواسته دلم یکی باشه... دعا کن مادرم دعایت تقدیر نوشته شده را تغییر می دهد... آمین هایت تا عرش الهی می رود، من می گویم و تو آمین بگو که محتاج دعایت هستم...
دستانش را بالا برده با چشمان اشک آلود برایم دعا می کند...
هوس آغوشش را دارم و چون دوران خوش کودکی سرم را روی قلبش می گذارم و از تمام دغدغه های روزمره فارغ میشوم... هنوزم معتقدم ضربان قلب مادر موزون ترین آهنگ هستی است...
- خیره به چشمانش هستم، چقدر جهان نگاهش رنگین است... پلک نزن میخواهم تا خود صبح جهانم را ببینم... آغوش تو و نگاه چشمانت و حرف هایی که دیدگانت در سکوت فریاد میزند برایم کافیست....
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
