چشم هایت را ببند...
بگذار ذهنت پر بکشد و برود به روزهای شیرین باهم بودن، روز های دورهمی های گرم و صمیمی، روزهای خنده های از ته دل....
بگذار در آسمان روزهای شیرین آنقدر پر بزند تا یادت برود این روزهای سخت و طاقت فرسا را....
در لابلای خاطراتت شیرین ترینش را پیدا کن و محو تماشایش شو، گونه هایت اگر تر شدند به فال نیک بگیر، بعد از این روزها در دورهمی ها مهربانتر اطرافیانت را نگاه میکنی، دستان پدرت را بیشتر میبوسی و محکم تر مادرت را در آغوش میکشی...
و دیگر میدانی موجودی هرچند کوچک می تواند آرامش جهان را بر هم بزند و میان تو و عزیزانت فاصله بیاندازد...
یادت نرود زین پس در میان تمامی خوشی هایت شکرش را بجای آوری و بدانی اوست که قادر و تواناست.
ZibaMatn.IR