« معدن وجود »
وجود ما آدم ها را می توان به معدن بسیار عظیمی تشبیه کرد که از بخش های متعدد و متنوعی تشکیل شده ، بخش هایی که به ظاهر هیچ شباهت و سنخیّتی با هم ندارند .
قسمتی از معدن را نمک ، بخشی را ذغال سنگ ، بخشی فولاد ، قسمتی طلا ، بخشی را نقره و ... تشکیل داده اند .
( این هنرِ آدم هاست که در مواجهه با یکدیگر به کدام بخشِ معدنِ وجودیِ طرفِ مقابل توجه کرده و از کدام بخش استخراج کنند . )
هیچ آدمی مطلقاً خوب و یا مطلقاً بد نیست ؛
در وجود آدم های خیلی بد ، فاسد و جانیان بالفظره نیز رگه هایی از خوبی و انسانیت یافت می شود که اگر شرایط مناسب خودش را بیابد بارور می شود .
تلاش کنیم ما آن شرایط مساعد و مناسب در مواجهه با آدم ها باشیم ، ولو با آدم های خیلی بد !
آنقدر به جنبه های خوب پنهانشان توجه و تمرکز کنیم ، آنقدر آنها را خوب ببینیم و خوب رفتار کنیم که جز خوبی نتوانند چیز دیگری از وجودشان را به نمایش بگذارند .
با برخوردی انسانی ، زیبا و فارغ از پیشداوری های منفی و مغرضانه ،
به آدم ها \ احساسِ خوبِ انسان بودن \ بدهیم ؛
آنها را قضاوت نکنیم ، سرزنش نکنیم ، تحقیر نکنیم ،
و گاهی فقط بشنویمشان ، حتی اگر سخت است درکشان کنیم .
و باور داشته باشیم این نوعِ نگاه ما ، رفتار ، و عملکرد ماست که باعث می شود آدم ها تصمیم بگیرند کدام چهره ی خود را بر ما بنمایانند !
حتی آدم های خیلی خوب هم رگه هایی از بدی ، خشونت و خویِ حیوانی در وجودشان نهفته دارند که اگر بطرز صحیح و مدبّرانه ای با آنها برخورد نکنیم می تواند برایمان بسیار گران تمام شود ،
ممکن است شاهد چهره خطرناک و بیرحمانه ای از آنان باشیم !
به آدم ها از قبل در ذهنمان برچسب خوب یا بد نزنیم ،
به جای آن بکوشیم به بخشِ طلایی معدنِ وجودشان توجه و تمرکز کنیم و با رفتاری هنرمندانه و اصولی ، زیباترین بخش وجودشان را استخراج کنیم و شاهد چهره ی زیبا و انسانی آدم های اطرافمان باشیم .
این هنر انسانی ماست که چگونه نگاه کنیم و چگونه استخراج کنیم .
یکبار دیگر تکرار کنیم و بار دیگر و دوباره و دوباره :
« آدم ها تماماً خوب و یا تماماً بد نیستند ،
بکوشیم با برخوردی زیبا و انسانی ، زیباترین و انسانی ترین بخش وجودشان را هویدا کنیم . »
\ م . قاضی محسنی \
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
