به فردا ها می اندیشم ،
به فردای بهتر
به سمت خیالات زیبا در سَر ؛
گذشته را باد برده است .
شاید لبخندمان سرخی شقایق ها یا زیبایی نقش و نگار پروانه ها را قرض بگیرد .
اما! بیا بیاندیشیم به زیبا زیستن ؛
مانند تصویر پرنده ی خوشبختی که پرواز می کند در نقطه ی روشن و یا قاصدکی که می رقصد به دنبال آرزوی خویش .
برویم به دور دست ها دقیقا از فراز قله ها تا ته سیاه چاله ها؛
این را بدان! فاصله میان مرگ و زندگی یک نَفس بیشتر نیست ؛
می توان شانه به شانه ی زندگی رفت یا سایه به سایه به سمت مرگ دوید .
اما در این بین چه لذتی دارد بالا رفتن از پله های سنگی این برکه ها؛
پس دوست من ! شاد باش !که سهم من از شادی تو همان لبخندیست که روی لبان تو نقش می بندد .
ZibaMatn.IR