مگر تا کجامیتوانی به دلت بگویی
ببخشید..! که باورم شد!
ببخشید که هزاران اشتباه را مرتکب شدم. بارها اعتماد کردم، دل بستم، شکستم و فرو ریختم، وَ باز هم گفتم ببخشید بار آخری بود. هیچ وقت بابت عشق هایی که نثار دیگران کردم و بعدها به این نتیجه رسیدم ذره ای برای عشقم ارزش قائل نبودند، افسوس نخوردم. چون زندگی چیزی جز عشق ورزیدن و بخشیدن نیست. اما جواب دلم را چه دَهم؟ او را چگونه آرامَش کنم، ترمیمش کنم!
باز هم چاره ای نیست جز بخشیدن حِماقت های مَن.
به پای من صبوری ها کردی و همیشه این اجازه را دادی حرف دلم را گوش کنم بااینکه بیشترین زخم را می دانستی که خودت بر می داری. به تو معذرت خواهی های بسیاری بدهکارم، به خاطر تمام روزهایی که شکستی، دلتنگ بودی، گرفته بودی و کاری از دست من برنمی آمد. ببخش مرا که یک عمر نادیده ات گرفتم.
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
