کلاه به کار نیاید به شانه سر که ندارد
تو را چگونه بخواند زبان غزل که ندارد

چگونه عاشق نام آشنای شهر بماند؟
اگر پشت سر عشق چشمان تر که ندارد؟

تمام جان‏ و روح منی ، جسم ناتوان گروتو
کلاه قدر ندارد به شانه سر که ندارد

زیادی ی سخن از درد لاعلاج و قدیمی‏ ست
کسی نشنود قصه ای مختصر که ندارد

شرایطی‏ ست که حتی خدا به‏ فکر کسی نیست
شفیع‏ و واسطه‏ تا (پیامبر) که ندارد

اگرچه زار و نزارم گلایه از تو ندارم
کند چه‏ چاره پرستار؟ دکتر که ندارد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
خوش بین