گاهی باید وارد پیله ی خود شوی،همانند کرم دوباره متولد شوی و طبیعت را از تغییر خویش متعجب کنی!
بر دور گل ها بچرخی وهمدم شمع باشی،بال هایت را با امید حرکت دهی و زندگی را باری دیگر بیابی ...!
گاهی نیاز است ابر باشی،بباری و موجودات را از وجود خود حیات دهی.همانند درخت استوار باشی و شاخه و برگ هایت را به پرنده زیبا،هدیه دهی تا شاهد فراگیری اولین پرواز فرزندش شوی.
مورچه ی بی آزاری باشی و برای دوران بی آذوقه،سخت تلاش کنی و لانه ات را غنی سازی.
اما ابتدا نیاز است،خودت باشی،افکارت را تقویت سازی،دوباره زندگی را بچشی و برای خویش زندگی کنی روحت را جلا دهی و وجودت را آرامش...
چشم و زبانت را به نیکی باز کنی و یزدان پاک را شاکر باشی،زیرا همین که نفس زندگی کردن در وجودت جاریست،به معنای اینست که تو لایق بهترین ها هستی...:)

معصومه صالحی وند
ZibaMatn.IR