◇ ۱۰
صِل علی النبی و علی آل مصطفی
یا من تبارک اسمه یا واهب العطا
نعمت مرا به زیور شایستگان بده
خلعت هم از لباس خدا پیشگان بده
آن زیوری که گسترش داد می دهد
وآن خلعتیکه خشم تو برباد می دهد
تا شعله های فتنه به سردی نشاند و
وحدت به جای تفرقه هائی کشاند و
مستوجب صلاح دل این و آن شود
رفتار خوب و عامل نیکی عیان شود
پوشد ز چشم جامعه عیب نهان او
تا خُلق خوش جوانه زند گرد جان او
پیشی گرفته در ره خوبی و برتری
از خود گذشته در ره خوبی به دیگری
کامل کنم به گو و مگو اهتمام خود
زخم زبان به کس نزنم با کلام خود
هر بخششی که در ره لطف شما کنم
خود را به غیر مستحِقَش آشنا کنم
از حرف حق بوقت مناسب سخن کنم
کمتر حدیث کار خوش خویشتن کنم
همواره گویم از سخن اشتباهِ خود
  کوچکتر از کسی نشمارم گناه خود
کامل کن این امور مرا ای خدای من
دائم نما حضور مرا ای خدای نن
لازم نما که همره خلق خدا شوم
از جمع اهل بدعت دوران جدا شود
آنان که غیر دین شما را گزیده اند
خودکامه اند و نقشه دیگر کشیده اند
◇ ۱۱
صِل علی النبی و علی آل مصطفی
یا من تبارک اسمه یا واهب العطا
هنگام پیری ام چو رسد ای خدا من
بی حد نما حواله ی رزق و نوای من
در لحظه های خستگی و ناتوانی ام
نیرو بده به قدرت بی منتهای ام
از بندگی به سستی و نخوت نجات ده
و ز کوره راه جهل و ضلالت نجات ده
از جمع بندگان نکویت جدا مکن
با دشمنان راه خودت همنوا نکن
◇ ۱۲
صِل علی النبی و علی آل مصطفی
یا من تبارک اسمه یا واهب العطا
خدایا چنان کن که از لحظه های درنگ
بوقت ضرورت روم سوی میدان جنگ
به هر اقتضایی که باشد تو را خوانمت
به کاری که درمانده باشم تو را نالمت
خدایا بدین نکته هاییکه می گویمت
مکن امتحان در مسیریکه می جویمت:
بجز مهر و لطف تو در تنگ دستی اگر
کمک ها طلب کرده باشم ز فردی دگر
و یا آنکه غیر از تو در محصر دیگران
کنم زاری و شیون و ناله از ترس جان
چو موجب شود اینهمه امتحان گران
سرافکنده گردم به پیش تو ای مهربان

◇ ۱۳
یارب امید باطل و بد بینی و حسد
شیطان درون سینه ی من گر بیاورد
باری تو چاره کن به بزرگیِّ خویشتن
تا طبق قدرت تو در اندیشه های من
طرحی دگر نشاند و گردد قرار من
تا بر علیه دشمنت آید به کار من
یارب به جای صحبت بیهوده ی زبان
یا فحش و ناسزا پی ناموس دیگران
یا در غیاب و پشت سر فرد مومنی
باشد گواه باطلی از سوی چون منی
یا بر علیه آنکه بُوَد رو به روی من
دشنامی آید از گذر سمت و سوی من
در سایه سار نعمت بی منتهای خود
تبدیلشان بکن به سپاس و ثنای خود
◇ ۱۴
صِل علی النبی و علی آل مصطفی
یا من تبارک اسمه یا واهب العطا
ظلم و ستم به من نرسد زانکه دفع آن
آسان بدست لطف تو گردیده بی گمان
از من ستم به کس نرسد کز نگاه من
خود قادری به آنکه شوی سد راه من
بی راهه کی روم که چراغ هدایتی
قادر به رهنمایی من تا نهایتی
دستم تهی نگشته که روزی رسان تویی
راز گشاده دستی ام ای مهربان تویی
من سرکشی چگونه نمایم که در جهان
تو داده ای به لطف و محبت مرا توان
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
علی معصومی (تعدادی از سروده های بعد از ۱۳۹۹)