👌شعر محلی مازندرانی درباره قدیم
قَدیم رِه یاد هاکُن تِه جانِ قِروون
هرچی دارمِه، وِه زَحمت بِه فَراوون
اَنِه شِه قاطر ره مِن بار بَزومِه
اَنِه شِه این تَنِ مِن کار بزومِه
وَچِه زحمت بَکِشیمه من دیروز
اگه وینی که راحت هَسِه امروز
کوره سَر بوردِمِه ذغالِ بارِه
گَنِم بَوِردِمِه دِنبال آردِه
ایجِه تا حَسِنِ وا راه دَوِمِه
تا یَتا ورزیگر ریکا بَوِمِه
نیرس بسطام چَنه مِن بِل بَزومِه
مَردمِ باغ مِن خُب کِل بزومِه
شِه باغ دور،وِسِه کنار دَوِنَم
شَوَق دِرگا بُورَم ،غروب دَگِردَم
جوله رِه مِن بَشورَم شیر بَدوشَم
شوپِه بورَم شِه قوارِه بپوشم
یَتا نونِ خالی پیدا نوومِه
دونِه چی بِه گورِسِ جا نوومِه
پنجیکش چی مِزه داشتِه اَمِنِه
غذا مهمونِ واسِه کَم نیِمِه
چایی و قَندِ خاکِه رِه تونَیِه
تو لَت و مِرس اَفتابِه ره نَیِه
وَچه گَهرِه دِله مُحکم دَوَس بِه
تِه مارشیر دوشِمِه وِه وَر دِمِس بِه
بخاریِ کِنار هیمه دَچی بِه
بخاری تَشِ دی رِه کَس نَئی بِه
تَره،گوجه خورِش وَس بِه هَمِه رِه
یَتا مِلاکَلوش چَن سال اَمارِه
تِه سَر رِه درد نیارَم هرچی هَس بِه
اَمِه واسِه همون دلخوشی بَس بِه
شعراز:حسین صالحی
ZibaMatn.IR