ما گاهی فراموش می کنیم که برای چه از عدم تا به اقلیم وجود، این همه راه آمده ایم.
ما به ضیافت هستی دعوت نشده ایم تا با خود جمع کنیم و ببریم، بلکه آمده ایم تا ببخشیم و خود را پیدا کنیم.
آمده ایم تا عشق را، امید را، دوستی را و نان را با دیگران تقسیم کنیم. آمده ایم تا خلأئی را پر کنیم که فقط و فقط با وجود ما پر می شود و بس!
- اُشو
- عشق پرنده ای آزاد و رها
ZibaMatn.IR
